Archaism in Mehrdad Avesta's poems
DOI:
https://doi.org/10.31185/lark.3282Abstract
Each literary genre possesses its distinct language that sets it apart from other genres. The epic literary genre also has its own language, characterized by lexical, grammatical, rhetorical, and content-related indicators. On the other hand, the epic language evolves over time and with the expansion of epic writing. However, the impact of each epic is measured against the standardized language of the Shahnameh by Ferdowsi.
Mehrdad Afzta is considered a pioneer in contemporary protest poetry, attempting to base his poems on the language standards of epic poetry in his protest and epic poems. This article examines the antiquity in Mehrdad Afzta’s poetry using a descriptive-analytical approach. The results indicate that he managed to approximate his poetry to the standardized epic language in various aspects, including music, vocabulary, and content. While Afzta’s poems may seem simple and devoid of literary techniques, through approximation, the use of concrete and thematically epic similes, and exaggeration, he succeeded in meeting the linguistic standards of the epic genre. From a sentence structure perspective, Afzta adeptly controlled sentence construction rules and created epic spaces with ease. In terms of content, the poet positioned his poems as epic with the use of epic themes, national traditions, and heroism.
References
منابع
آسابرگر، آرتور (1380). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمه محمد لیراوی، تهران: سروش.
ابو محبوب، احمد (1382). گهواره سبز افرا، تهران: ثالث.
احمد پور، علی (1374). رمز و رمزگشایی در اشعار مهدی اخوان ثالث، مشهد: ترنج.
اسماعیل¬پور، ابوالقاسم (1376). از اسطوره تا تاریخ، تهران: چشمه.
اوستا، مهرداد (1344). حماسه آرش، تهران: توس.
بهار، محمدتقی (1381). سبک¬شناسی، تهران: امیرکبیر.
پارسا پور، زهرا (1383). مقایسه زبان حماسی و غنائی با تکیه بر خسرو و شیرین و اسکندرنامه نظامی، تهران: دانشگاه تهران.
حسن¬لی، کاووس (1386). گونه¬های نوآوری در شعر معاصر ایران، تهران: ثالث.
خطیب رهبر، خلیل (1367). دستور زبان فارسی، تهران: سعدی.
دهخدا، علیاکبر (1377). لغت¬نامه، تهران: دانشگاه تهران.
دیچز، دیوید (1373). شیوه¬های نقد ادبی، ترجمه محمدتقی صدقیانی و غلامحسین یوسفی، تهران: انتشارات علمی.
رزمجو، حسین (1368). انسان آرمانی کامل د ادبیات حماسی و عرفانی فارسی، تهران: امیرکبیر.
--------- ) 1372). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی، مشهد: آستان قدس رضوی.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1358). صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1352). «انواع ادبی و شعر فارسی»، خرد و کوشش، ش 11 و 12. صص 119-96.
----------------- (1372). «انواع ادبی و شعر فارسی 1»، رشد آموزش ربان و ادبیات فارسی، شماره 32، صص 9-1.
---------------- (1370). موسیقی شعر، تهران: آگاه.
علی پور، مصطفی (1380). ساختار زبان شعر امروز، تهران: فردوس.
--------------- (1376). رؤیا، حماسه، اسطوره، چاپ اول، تهران: مرکز.
غنی نژاد، فهیمه (1379). «اسطوره، بیان نمادین»، کتاب ماه دین، فروردین، شماره 18، صص 26-25.
مشفقی، آرش و حیدری، فاطمه (1390). «باستانگرایی در اشعار موسوی گرمارودی»، کتاب ماه ادبیات، شماره 51 تیر، صص 31-27.
کریمی پناه، ملیحه و رادفر، ابوالقاسم (1390). «تجلی اسطوره در شعر شفیعی کدکنی»، مجله ادبیات پارسی معاصر، بهار و تابستان، دوره 1، صص 100-81.
ناتل خانلری، پرویز (1372). دستور تاریخی زبان فارسی، به کوشش عفت مستشار نیا، تهران: توس.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 hoesin hsalimi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.