کارکرد حروف اضافه در زبان فارسی گفتاری معاصر

المؤلفون

  • د. إيفان كريم شناوه عراقي

DOI:

https://doi.org/10.31185/lark.Vol4.Iss39.1581

الكلمات المفتاحية:

زبان گفتاری فارسی، حروف اضافه، حرف اضافة بسیط

الملخص

چکیده:

زبان گفتاری قواعدی مخصوص به خود دارد که در برخی موارد کاملاً با زبان نوشتاری متفاوت است. متاسفانه دستورنویسان چندان به قواعد زبان گفتاری فارسی معاصر توجه ندارند در حالیکه پرداختن به این مهم، علاوه بر اینکه نکات مفید و بعضاً مورد غفلتی را بیان می­کند، باعث می­شود کسانی که قصد یادگیری زبان فارسی را دارند بتوانند از ساختارهای دستور زبان فارسی گفتاری آگاه شوند و در مکالمات روزمرة خود دچار مشکل نشوند. در این مقاله به یکی از مهمترین و در عین حال مشکلترین مباحث دستور زبان گفتاری یعنی حروف اضافه بسیط و مرکب و کارکرد آنها می­پردازیم.

کلیدواژگان: زبان گفتاری فارسی، حروف اضافه، حرف اضافة بسیط.

ملخص البحث:

اللغة المنطوقة  لها قواعد خاصة بها و في بعض الحالات تختلف بشكل كامل عن اللغة المكتوبة. وللاسف الشديد ، لا يولي مؤلفي كتب القواعد الكثير من الاهتمام لقواعد اللغة الفارسية المنطوقة المعاصرة علما أن الاهتمام بهذا الجانب مهم جدا ً. بالإضافة إلى ذلك ، فإنهم يعبرون ويشيرون الى  نقاط مفيدة  ومهمه وأحيانًا يتم الاشارة  ايضا الى مواضيع غفل عنها الاخرون ، وهذا يمنح الاشخاص الذين يرغبون في تعلم اللغة الفارسية أن يكونوا على دراية بالبناء النحوي(القواعدي)  للغة الفارسية المنطوقة وذلك لكي لايواجه (او يقع) في مشكلة خلال نطقه وحديثه اثناء تعاملاته اليومية.

لذلك سوف نتناول في هذا المقال موضوع يعد من أهم المواضيع وفي الوقت ذاته يعتبر من أصعب مواضيع قواعد اللغة المنطوقة وهي الاضافة البسيطة والمركبة ووظيفتها .

الكلمات المفتاحية : اللغة الفارسية المنطوقة ، حروف الاضافة ، حروف الاضافة البسيطة .

المراجع

فهرست منابع:

افراشی، آزیتا.(1388). ساخت زبان فارسی، تهران: سمت.

انوری، حسن، احمدی گیوی، حسن.(1383). دستور زبان فارسی 2، تهران: انتشارات فاطمی، چاپ یازدهم.

سید وفایی، سعید.(1375). حروف اضافه در زبان فارسی معاصر، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، شماره 66: صص 50-86.

صادقی، علی اشرف.(1349). حروف اضافه در فارسی معاصر، نشریه دانشکدة ادبیات و علوم انسانی تبریز، شمارة 36، صص 498-486.

فردوسی، ابوالقاسم.(1379). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق، نیویورک.

فرشیدورد، خسرو.(1375). گفتارهایی درباره دستور زبان فارسی، تهران: امیرکبیر.

قریب، عبدالعظیم و دیگران،(1385)، دستور زبان فارسی پنج استاد، تهران: انتشارات ناهید، چاپ سوم.

لازار، ژیلبر.(1384). دستور زبان فارسی معاصر، ترجمه مهستی بحرینی، تهران: هرمس.

مشکات الدینی، مهدی.(1382). دستور زبان فارسی بر پایة نظریة گشتاری، مشهد: دانشگاه فردوسی، چاپ سوم.

معین، محمد.(1341). اضافه، تهران: موسسة انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم.

مولوی بلخی، جلال الدین محمد.(1386). مثنوی معنوی، تصحیح رینولد نیکلسون، جلد دوم و سوم، تهران: امیرکبیر.

وحیدیان کامیار، تقی.(1379). دستور زبان فارسی1، تهران: سمت.

یزدانی، امیر.(1391). حروف ربط و اضافه در زبان فارسی از منظر دستور رده شناسی، پایان نامه کارشناسی ارشد، اصفهان: دانشگاه اصفهان.

التنزيلات

منشور

2020-09-30

إصدار

القسم

لغة فارسية

كيفية الاقتباس

کارکرد حروف اضافه در زبان فارسی گفتاری معاصر. (2020). لارك, 12(4), 761-761. https://doi.org/10.31185/lark.Vol4.Iss39.1581